Pasta, basta!

Ik ben een avondeter. Overdag eet ik weinig, dat vind ik niet moeilijk en het geeft me meer ruimte om ’s avonds wat meer op te scheppen. Tenslotte hebben de dames wetenschappers ontdekt dat het geen ene moer uitmaakt wanneer en wat je eet op een dag, het gaat om wat en hoeveel je naar binnen schuift en of je dit nu om 11 uur ’s ochtends doet of 11 uur ’s avonds, dat doet er niet toe. Info Voedingscentrum. Natuurlijk eet ik braaf mijn ontbijt - want zonder benzine start je auto ook niet - en mijn lunch en halverwege de ochtend en de middag eet ik een gezond tussendoortje, anders zak ik door mijn enkels. Een appel bijvoorbeeld. Die ligt voor het grijpen en smaakt bijna altijd goed, niet te zacht, niet te hard. Tijdens het eten ervan wil ik dan graag naar mijn collega’s kijken met zo’n blik van ‘Kijk mij eens gezond doen, jullie onbeheerste vreetzakken’, terwijl ik nog steeds de dikste op kantoor ben. Wat een vreugd haal je uit zo’n appeltje.

Na een dag beschaafd eten en hard werken (maar ook na een dag slap op de bank Netflixen) wil ik PASTA! Een dikke, vette veganistische pasta. Met gehakt en kaas en wijn. Een contradictio in terminis, zeggen de hoogopgeleiden onder u (en dat betekent: ken toch niet alle drie?!), maar echt, lekkere pasta zonder vermalen varkentje bestaat. Zelfs mijn oudste dochter, die elke dag toch minstens een halve koe op haar bord wil, proeft het verschil niet met een gewone pasta.

Pasta Veganese

2 blikken tomatenblokjes

1 glas rode wijn

1 pak vegan rul gehakt

1 of 2 (of 10) Knoflookteentjes

1 ui

2 stengels bleekselderij

2 winterpenen

Verse basilicum

Over de ingrediënten

Verhit een flinke scheut olijfolie, voeg de knoflook toe. Altijd eerst de knoflook: de smaak ontwikkelt zich zo optimaal en je hele keuken ruikt naar een trattoria in Firenze. Niet bruin laten worden, anders wordt het bitter. Voeg een gesnipperde ui, de gesneden wortel en de gehakte bleekselderij toe. In een apart pannetje heb je het nepgehakt aangebraden (met een flinke scheut olijfolie, om grote droogte te voorkomen) en dat doe je er bij. Blus het af met een flink glas rode wijn. Die wijn, dat is een aandachtspunt. Als je echt helemaal 100% vegan bent, dan kom je niet weg met een doorsnee AH slobbertje. Er zijn echter genoeg vegan wijnen, met mooie namen als Breaker Bay en Arrogant Frog, die helaas over het algemeen wat duurder zijn (vanaf 5 euro), maar dan verdien je wel echt een schouderklopje, want ik gooi er alles wat maar rood is doorheen, en niet alleen in mijn pastasaus. De wijn is wel essentieel, niet overslaan. Info Vegan wijn. Dan voeg je de tomatenblokjes toe. Het ene merk bevat meer suiker dan het andere. Lezen! Ik kan het niet genoeg zeggen, een beginnend vegetariër of veganist leest de ingrediënten op de verpakking. Verse basilicum en eventuele andere kruiden naar smaak (Provençaalse kruiden, tijm, oregano, salie) toevoegen, vers gemalen peper, 15 minuten zacht laten pruttelen en klaar is je pastasaus. Oh ja, niet vergeten om intussen de (volkoren) pasta gaar te koken. Al dente! Dus niet al te slap. Presenteer op een mooi, groot pastabord, strooi er vegan kaas overheen (tegenwoordig verkrijgbaar bij elke grote Jumbo/AH) en een handvol rucola (ja, daar issie weer) et voilà. Het valt je misschien op dat ik nergens zout aan toevoeg. Zout is slecht voor hart en bloedvaten, of je nu vegan bent of niet. Als je een hoge bloeddruk hebt, vermijd zout. Compenseer met wat extra kruiden en peper en je merkt er weinig van.

De grote truc van deze veganistische pasta is dat je ervoor moet zorgen dat het allemaal niet te droog wordt. In vlees zit veel (verzadigd) vet, vooral in varkens- of half om halfgehakt, en wil je dat jouw vegan pasta onder de noemer comfort food valt, wees dan niet al te zuinig met de olijfolie. 

P.S. Dit is geen lijnvriendelijke maaltijd, maar in ieder geval een stuk gezonder dan de vlezige variant. Niets dan goede vetten. Wat je eigen vetten betreft: loop vanavond maar een extra blokje om.  

Havermout

Havermoutpap. Ik lust het niet. En geloof me, ik heb het meerdere malen geprobeerd, want havermout is gezond. Echt gezond, niet hip gezond. Het helpt met het verlagen van je bloeddruk en je cholesterolwaardes, het gaat de ontwikkeling van diabetes-2 tegen (mits je niet elke avond er een patatje mét achteraan mikt), het is goed voor de prikkelbare darm, enz., enz. Maar het smaakt naar hondenkots! Ik hou het niet binnen, echt niet. Als kind lustte ik al geen pap, zelfs geen lammetjespap zonder klontjes, waar mijn moeder zo haar best op deed. Nu ben ik al jaren volwassen, maar als ik havermoutpap eet, zelfs met de zoetige sojamelk en wat nepsuiker, ga ik kokhalzen. Vanwege de glorieuze gezondheidsvoordelen dwong ik mezelf wekelijks een bordje weg te kanen, gevolgd door een flinke dosis koffie om het weg te spoelen, maar sinds kort heb ik een betere oplossing: rauwe havermout.

Mijn lievelingsontbijt

150 ml sojayoghurt

Handvol granola

Eetlepel chiazaad

Vers fruit

Handje havermout

Over de ingrediënten

Sojayoghurt is lekker. Je mist gewone yoghurt, zelfs die fijne Griekse, helemaal niet. Er zijn meerdere smaakjes in te verkrijgen, maar ga voor de ongezoete als je een gezellige dunnerd wil worden. Zelf houd ik het meest van de vanilleyoghurt, maar dat is niet zo goed voor mijn vetjes, dus die is verbannen naar de zondag. Granola is een verhaal apart. Zoveel soorten, smaken. Ik koop de Eat Natural zaden en noten variant. Duur (bijna 4 euro en mijn dochter eet het ook), maar zo lekker. Chiazaad is zo’n hip dingetje dat ze een superfood noemen. Het lijkt op maanzaad. Het zou de spijsvertering afremmen (daar merk ik niks van, ik ren naar de WC 'as we speak') en de omzetting van koolhydraten naar suikers vertragen, waardoor er minder insuline hoeft te worden aangemaakt en de bloedsuiker- en hormoonspiegel stabieler blijft. Je houdt langer een verzadigd gevoel (merk ik ook niks van) en door de omega 3 vetzuren is het een natuurlijk middel tegen hoge bloeddruk en cholesterol. En voor al die mensen die denken dat een veganistisch voedingspatroon een tekort aan calcium en eiwitten oplevert, eet chiazaad! (Niet meteen een potje achterover slaan, maximaal 2 eetlepels per dag, meer niet.) Dan het fruit: appel, banaan, bosbessen, frambozen, aardbeien, diepvries of vers, heerlijk en gezond.

Tot slot voeg je een handje havermout toe en husselt de boel door elkaar (want het echte leven is geen 

Instagramplaatje).  Lekker, gezond en gemakkelijk, wat wil je nog meer (behalve cheesecake)?

Plantaardig eten voor beginners

Je loopt al een tijd met het idee rond om vegetariër te worden, of zelfs voor vegan te gaan. Maar als je inspiratie en ideeën zoekt op internet, raak je al snel ontmoedigd. Want wat is dat allemaal en waar koop je dat en hoe maak je het? Tofu of Tempeh, dat klinkt als geitenwollensokkenvoer. Avocado’s, is dat niet slecht voor de lijn? En wat in vredesnaam is chiazaad? In je zoektocht naar een nieuw eetpatroon word je al gauw uitgedaagd om een healthtrip te maken of een 30 days vegan challenge, en kijk je stomverbaasd naar poké bowls en mealprepping, terwijl jij gewoon geen beestjes meer wil eten of iets wil doen aan je hoge bloeddruk of het klimaat. En hallo, jij hebt toevallig ook nog een baan en een gezin, waar moet je de tijd vandaan halen om dat allemaal te gaan doen?

Vegetarisch of veganistisch eten is niet zo moeilijk als het lijkt. Je moet alleen wel je hele manier van denken over voedsel omgooien. Je bent opgegroeid met het idee dat biefstuk goed is voor je ijzergehalte en dat je van 3 maal daags een glas melk niet alleen een melksnor krijgt, maar ook sterke botten. Jaarlijkse rituelen als BBQ op een warme zomerdag en gourmetten of fonduen met Kerstmis krijgen ook een ander karakter en wat moet je eten als je in een Grieks restaurant zit of in een fastfoodtent? Los daarvan zal je partner of kind zich misschien met hand en tand gaan verzetten tegen je nieuwe voornemen om een gezonder leven te gaan leiden. Veganistisch eten, is dat niet met rauwkost en bonen? En wat kost dit allemaal wel niet?

Nee. Veganistisch eten is niet alleen rauwkost en bonen. En het hoeft ook niet moeilijk of duur te zijn. Begin gewoon met een eerste kleine stap. Op zaterdag.

Zaterdaglunch

Het is zaterdag, de zon schijnt, je hebt een uurtje sportschool achter de rug (oké, dit zeg ik omdat het goed staat, maar ik kom net uit mijn bed) en je hebt honger. Je opent de koelkast. Gemak roept je toe: een ei met spek, oeh, daar heb je wel zin in na een vrijdagavond flink drinken met je collega’s. Maar je hebt gisteren braaf je eerste ingrediënten in huis gehaald voor een nieuw leven. Een leven zonder te hoog cholesterol, het roer moet om. Zuchtend trek je de groentenlade open.

Je zaterdagbroodje:

1 pompoenbroodje

Een halve eetrijpe avocado

1 tomaat

Een handje rucola

Muhammara 

Als je het in huis hebt: pijnboompitjes, voor de leuk

Iets over de ingrediënten

Het meeste brood is vegan, dus ga los op broodsoorten, liefst zo donker en vers mogelijk, met pitten, zaden, noten, alles kan, is heerlijk, en je poept er goed van. Ga altijd voor volkorenbrood, dat is het gezondst. Soms bevatten broodjes als pistoletjes melkpoeder, let hier op, als je dat belangrijk vindt. Ik ben verslaafd aan pompoenbroodjes, met van die lekkere groene pitten, maar elk ander broodje kan natuurlijk ook. Het is belangrijk dat de tomaat rood en sappig is en niet zo’n bleek waterbommetje voor een dumpprijs. Ga bijvoorbeeld voor een pomodori- of kerstomaat, of google eens naar andere lekkere soorten. Rucola is net zoiets als Griekse harswijn of verse olijven, je houdt ervan of niet. Het heeft een beetje pittige en bittere smaak en combineert goed met tomaatrijke gerechten. Mijn schoondochter haat het en omdat het zo’n lieve meid is, zorg ik dat ik alle rucolablaadjes uit haar broodje of wrap heb geplukt voor ik het op tafel zet. Dan de Muhammara. Een spread van gemalen paprika’s, walnoten en granaatappel. Klinkt raar, is heerlijk. Tot slot de avocado. Een supergezonde vrucht. Een geweldige bron van vezels, vitamines, kalium en goede vetten. Bladiebla, denk jij, want zoiets flauws en snotterigs heb je nog nooit gegeten. Maar wat is nou het geheim? Mix de avocado altijd met iets pittigs. Vers gemalen peper, rucola of ja, die Muhammara (alle 3 mag ook). Ondanks het feit dat een avocado bestaat uit goede vetten, zou ik de consumptie beperken tot 3 of 4 keer per week een halve, al met al zitten er nog aardig wat calorieën in en dat willen we nu ook weer niet.

Stapel alles op elkaar en je zaterdaglunch is klaar. Heerlijk met een vegan koffie verkeerd, maar daarover volgende keer meer.