Pasta, basta!

Ik ben een avondeter. Overdag eet ik weinig, dat vind ik niet moeilijk en het geeft me meer ruimte om ’s avonds wat meer op te scheppen. Tenslotte hebben de dames wetenschappers ontdekt dat het geen ene moer uitmaakt wanneer en wat je eet op een dag, het gaat om wat en hoeveel je naar binnen schuift en of je dit nu om 11 uur ’s ochtends doet of 11 uur ’s avonds, dat doet er niet toe. Info Voedingscentrum. Natuurlijk eet ik braaf mijn ontbijt - want zonder benzine start je auto ook niet - en mijn lunch en halverwege de ochtend en de middag eet ik een gezond tussendoortje, anders zak ik door mijn enkels. Een appel bijvoorbeeld. Die ligt voor het grijpen en smaakt bijna altijd goed, niet te zacht, niet te hard. Tijdens het eten ervan wil ik dan graag naar mijn collega’s kijken met zo’n blik van ‘Kijk mij eens gezond doen, jullie onbeheerste vreetzakken’, terwijl ik nog steeds de dikste op kantoor ben. Wat een vreugd haal je uit zo’n appeltje.

Na een dag beschaafd eten en hard werken (maar ook na een dag slap op de bank Netflixen) wil ik PASTA! Een dikke, vette veganistische pasta. Met gehakt en kaas en wijn. Een contradictio in terminis, zeggen de hoogopgeleiden onder u (en dat betekent: ken toch niet alle drie?!), maar echt, lekkere pasta zonder vermalen varkentje bestaat. Zelfs mijn oudste dochter, die elke dag toch minstens een halve koe op haar bord wil, proeft het verschil niet met een gewone pasta.

Pasta Veganese

2 blikken tomatenblokjes

1 glas rode wijn

1 pak vegan rul gehakt

1 of 2 (of 10) Knoflookteentjes

1 ui

2 stengels bleekselderij

2 winterpenen

Verse basilicum

Over de ingrediënten

Verhit een flinke scheut olijfolie, voeg de knoflook toe. Altijd eerst de knoflook: de smaak ontwikkelt zich zo optimaal en je hele keuken ruikt naar een trattoria in Firenze. Niet bruin laten worden, anders wordt het bitter. Voeg een gesnipperde ui, de gesneden wortel en de gehakte bleekselderij toe. In een apart pannetje heb je het nepgehakt aangebraden (met een flinke scheut olijfolie, om grote droogte te voorkomen) en dat doe je er bij. Blus het af met een flink glas rode wijn. Die wijn, dat is een aandachtspunt. Als je echt helemaal 100% vegan bent, dan kom je niet weg met een doorsnee AH slobbertje. Er zijn echter genoeg vegan wijnen, met mooie namen als Breaker Bay en Arrogant Frog, die helaas over het algemeen wat duurder zijn (vanaf 5 euro), maar dan verdien je wel echt een schouderklopje, want ik gooi er alles wat maar rood is doorheen, en niet alleen in mijn pastasaus. De wijn is wel essentieel, niet overslaan. Info Vegan wijn. Dan voeg je de tomatenblokjes toe. Het ene merk bevat meer suiker dan het andere. Lezen! Ik kan het niet genoeg zeggen, een beginnend vegetariër of veganist leest de ingrediënten op de verpakking. Verse basilicum en eventuele andere kruiden naar smaak (Provençaalse kruiden, tijm, oregano, salie) toevoegen, vers gemalen peper, 15 minuten zacht laten pruttelen en klaar is je pastasaus. Oh ja, niet vergeten om intussen de (volkoren) pasta gaar te koken. Al dente! Dus niet al te slap. Presenteer op een mooi, groot pastabord, strooi er vegan kaas overheen (tegenwoordig verkrijgbaar bij elke grote Jumbo/AH) en een handvol rucola (ja, daar issie weer) et voilà. Het valt je misschien op dat ik nergens zout aan toevoeg. Zout is slecht voor hart en bloedvaten, of je nu vegan bent of niet. Als je een hoge bloeddruk hebt, vermijd zout. Compenseer met wat extra kruiden en peper en je merkt er weinig van.

De grote truc van deze veganistische pasta is dat je ervoor moet zorgen dat het allemaal niet te droog wordt. In vlees zit veel (verzadigd) vet, vooral in varkens- of half om halfgehakt, en wil je dat jouw vegan pasta onder de noemer comfort food valt, wees dan niet al te zuinig met de olijfolie. 

P.S. Dit is geen lijnvriendelijke maaltijd, maar in ieder geval een stuk gezonder dan de vlezige variant. Niets dan goede vetten. Wat je eigen vetten betreft: loop vanavond maar een extra blokje om.